Przestępczość gospodarcza

W polskim porządku prawnym nie funkcjonuje legalna definicja przestępstwa  gospodarczego. Literatura prawnicza i ekonomiczna określa przestępstwo gospodarcze jako czyn zabroniony, godzący lub zagrażający ponadindywidualnym dobrom w sferze życia gospodarczego, polegający na naruszeniu zaufania związanego z pozycją sprawcy lub instytucją życia gospodarczego, grożący utratą zaufania do systemu gospodarczego lub jego podstawowych instytucji. Przestępstwa gospodarcze naruszają interesy wszystkich uczestników obrotu gospodarczego (przedsiębiorców i konsumentów), a także godzą w instytucje finansów publicznych.

Na zakwalifikowanie danego zdarzenia tj. czynu zabronionego społecznie szkodliwego, jako „przestępstwa gospodarczego” decyduje de facto praktyka organów ścigania (Policji, Prokuratury). Owe organy ustalając właściwość merytoryczną swoich komórek organizacyjnych określają wymienioną przestępczość. Wyrazem powyższego mogą być wydziały w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury, którym przypisywana jest właściwość merytoryczna prowadzenia lub nadzorowania postępowań przygotowawczych tradycyjnie określanych jako przestępstwa gospodarcze. W zależności od szczebla danej jednostki mogą to być wydziały postępowań przygotowawczych, wydziały śledcze, wydziały do spraw przestępczości zorganizowanej.

Przestępczość gospodarcza to szereg działań oszukańczych i nielegalnych, których celem jest osiągnięcie korzyści finansowych.

Do przestępstw gospodarczych należą m.in. przestępstwa komputerowe, przestępstwa giełdowe, fałszowanie zestawień księgowych, oszustwa podatkowe, a także naruszanie norm bezpieczeństwa i zdrowia pracowników czy też tworzenie fikcyjnych przedsiębiorstw bądź piramid finansowych.

Biegły wydanie opinie w dziedzinach o łączonych specjalnościach:

Kryminalistyka – Analiza kryminalna

Strukturalne fundusze europejskie

Nauki ekonomiczne- Podatki

Nauki ekonomiczne – Księgowość rachunkowość i finanse